Εκείνη που φρόντισε να γεννηθεί πριν από εμένα για να με υποδεχτεί στη γη και στη ζωή! Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι να έχει γεννηθεί κάποιος και να σε περιμένει δύο χρόνια να γεννηθείς για είσαστε μαζί; Για να αγαπηθειτε.. Για να είσαστε αδέρφια …
Εκείνη, η Αιμιλία, η μεγάλη μου αδερφή , γεννήθηκε πρώτη, σαν χτες 26 Απριλίου και με μεγάλη υπομονή με περίμενε.. (μετά ήρθαν και τα αγόρια μας αλλά είναι άλλο κεφάλαιο)
Εκείνη! Πανέμορφη, λαμπερή και αστραφτερή μαζί! Εκείνη με τη ζέστη καρδιά της, την ασφαλή αγκαλιά της, τον μεστό της λόγο, το λόγιο της πνεύμα, την ταξιδιάρα της ψυχή, την επιβλητική της παρουσία.
Εκείνη, η Αιμιλία μου, το φως σε κάθε σκοτάδι, το χάδι σε κάθε πληγή, κρυψώνα απ’τα κύματα βράδυ, εκείνη μου πάντα εκεί.
Θα το πω μια φορά ανοιχτά δημόσια επίσημα και το εννοώ γράμμα γράμμα!!! Όσοι γνωρίζετε την Αιμιλία είστε πολύ τυχεροί άνθρωποι ρε! Πολύ τυχεροί όμως!!
Γιατί τέτοιες καρδιές, ψυχές και αγκαλιές σπανίζουν. .. γιατι είναι αληθινές!
Χρόνια πολλά αδερφούλα! Η αγάπη μου για σένα είναι μια τέλεια προσευχή!
Σε ευχαριστώ πάντα και για όλα Αιμιλία
