Με κουράζουν τα ανείπωτα. Πολύ. Με πιέζουν. Θέλω να τα πω και δεν τα λέω. Είναι καθημερινό το φαινόμενο. Θέλω τόσα να πω σε πολλούς γύρω μου και τα καταπίνω…. Με όποια συνέπεια. Η μάλλον την γνωρίζω την συνέπεια. Οι άλλοι συνεχίζουν να νιώθουν καλά και εγώ καταστρέφομαι. Αλλά εν γνώση μου. Κοντεύω να πιάσω ταβάνι… Το χω δεν το χω για λίγο ακόμα.
..
Να ξανασυστηθώ Είμαι η Μαρήα, γυναίκα, λευκή, στρειτ, χριστιανή,δυτική και χωρίς θέματα σωματικής και ψυχικής υγείας. Κάθε μέρα που περνάει χάνω και ένα δίκιο απέναντι σε όσους δεν είναι σαν εμένα. Χωρίς εγώ να τους έχω κάνει κακό. Ο λόγος μου απέναντι στον δικό τους θα χάνει πάντα. Έτσι ως αξίωμα. (Θα ασχοληθώ σε άλλο κείμενο με αυτό).
Επέλεξα να ζω στην Αθήνα ενω θα μπορούσα να είμαι στο εξωτερικό. Για την οικογένειά μου. Γιατί θέλω να είμαι κοντά όταν μεγαλώνουν οι γονείς μου και τα ανίψια μου. Δεν έχω παιδιά γιατί φοβάμαι. Φοβάμαι αυτό που ζουν οι γονείς που βλέπω δίπλα μου. Και πιο πολύ φοβάμαι αυτό που γίνονται!!! Αυτό που περνάνε. Το να φέρεις ζωή στον πλανήτη γη για μένα είναι μια τεράστια ευθύνη! Και πρέπει να είσαι πολύ έτοιμος και ικανός για αυτό. Και ποτέ δεν με θεώρησα…. Όσοι σας.. θεωρήσατε να είστε για πάντα εκεί!!! Πολλά στραβα έχω όπως όλοι. Αλλά αν έχω ένα θετικό, είναι ότι αγαπώ την ευθύνη. Και την παίρνω όταν μπορώ να την βγάλω πέρα… Σε αντίθεση με…
Είμαι ένας άνθρωπος τυχερός. Η παιδική μου ηλικία ήταν υπέροχη. Και η εφηβική. Απλώς στην εφηβική δεν είναι μόνο θέμα τύχης. Βάζουμε πλέον και εμείς το χεράκι μας. Και αυτό είναι κάτι που συνειδητοποίησα στην ενήλικη ζωή και ειδικά τελευταία. Επιλέγουμε τα πάντα! Εμείς τα επιλέγουμε! Όλα! Ότι μας έχει συμβεί και ότι είμαστε το έχουμε επιλέξει. Ακούγεται σκληρό. Θα πρέπει να πάρουμε μεγάλη ευθύνη και πονάει! Πονάει πολύ!!! Αλλά έτσι είναι! Και μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε την ζωή μας! Ακούγεται δύσκολο. Αλλά δεν θα έπρεπε. Είναι ελπιδοφόρο ότι η ζωή είναι στο χέρι μας. Μόνο στο δικό μας χέρι.
Κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται αυτό και δεν το κάνουν και την χρεώνουν αλλού και ταυτόχρονα κάνουν και παιδιά που τα καταδικάζουν στην ίδια μοίρα. Τι; Σας σόκαρα; Δεν θα θέλατε να συνεχίσω. Και δεν θα συνεχίσω. Γιατί δεν είστε έτοιμοι οι πιο πολλοι για τέτοιες παραδοχές. Αν και θα σας πήγαιναν μπροστά!
Με κουράζει η ζωή. Ναι ρε συ, με κουράζει. Είδικά αυτό που βιώνω στην Αθήνα, στην Ελλάδα του 2022 με κουράζει πολύ. Με στενοχωρεί. Ζω με κόπο. Οι περισσότεροι γύρω μου δεν είναι καλά. Είναι έτοιμοι να με βρίσουν και να με χτυπήσουν επειδή τους ειπα ότι έκαναν κάτι λάθος, αντικοινωνικό λάθος. Τύπου γιατί πας αντίθετα σε μονόδρομο. Έχω δίκιο. Αν του φωνάξω παίζει και να φάω μπουνιές.
Και το χειρότερο είναι ότι οι πιο πολλοί από εσάς θα τον δικαιολογήσετε μετά, γιατί είχε κάτι επείγον, και θα βγω εγώ η τρελή. Σιχαίνομαι την κοινωνία μας εν μέρει. Για όλες αυτές τις συμπεριφορές. Που υποβιβάζουν την ανθρώπινη φύση. Την δημοκρατία! Καταπατούν δικαιώματα!
Οι γονείς μου ήταν καθηγητές. Είχαν μάθει να διδάσκουν και να λένε. Και ήταν και καλοί εκπαιδευτικοί (τους παραδέχεται απόλυτα και κατά συρροή η κοινωνία που ζουν) και καλοί γονείς. Εγώ ποτέ δεν αποκτησα το θάρρος ή το θράσος να δίνω συμβουλές. Κι όποτε τις έδωσα ήξερα ότι οι πιο πολλοί θα τις αγνοήσουν . Γιατί έτσι είμαστε!
Δεν ακούμε τίποτα. Και δεν το λέω για καλό… Θέλουμε ο καθένας να πετύχει αυτό που στιγμιαία θέλει χωρίς να σκέφτεται ή να σέβεται τους άλλους γύρω του…
Τα ανείπωτα δεν είπα;; Αν ήταν όμορφα δεν ΄θα ήταν ανείπωτα…
Όλα αυτά τα έγραψα για να πω κάποιες προτάσεις… και όχι συμβουλές… (τις συμβουλές συνήθως τις χρημιμοποιεί αυτός που τις δίνει).
-Να σεβεστε ρε… Να σέβεστε που ήρθαμε εδώ και βιώνουμε όλο αυτό. Να το αγαπάτε!!
-Να βλέπετε ομορφιά! Υπάρχει ομορφιά. Ήμασταν μια ενέργεια πριν ερθουμε και οι γονείς μας μας χάρισαν σώμα και αισθήσεις να βιώσουμε την γη. Είναι όμορφη η γη. Να την απολαμβάνετε!!!
-Θα τελειώσουν όλα ναι! Θα τελειώσουν. Και κάποια τραγικά. Αλλά είχαμε αυτή την μοναδική ευκαιρία… Να είμαστε εδώ…
Εγώ σας τα γράφω… Που φοβάμαι απο την υπέρμετρη υπευθυνότητα να την αναπαράγω.. εκείνη… Αλλά εχω την υψηλότερη κατανόηση για αυτό. Να αγαπάτε την ζωή. Να την πηγαίνετε παρακάτω… Να σηκώνεστε! Μπορείτε! Να μην ακούτε τον κάθε μαλάκα γύρω. Είναι μαλάκας! Θα σας κάνει μόνο κακό. Μην τον ακούτε. Συγχωρέστε τον . Είναι δυστυχισμένος!
Να ειστε ευγενικοί! Να κάνετε μια καλή πράξη κάθε μέρα! Θα νιώσετε καλύτερα! Να χαμογελάτε, έτσι στα καλά καθούμενα εκεί που είστε μόνοι. Θα βοηθήσει.
Μην την παρατάτε την ζωή! Είναι δύσκολη πολύ! Αλλά είναι δώρο! Να βλέπετε όσα σας χαρίζει, να τα εκτιμάτε, να τα απολαμβάνετε! Δεν είναι ντροπή η απόλαυση!
Να είστε ευγνώμονες που περάσατε από εδω… Να είμαστε!!! Μην τα παρατάτε!!!!
Σας φιλώ και σας αγαπώ όλους
Αλήθεια
Good night, good fight!
